Geboorte Isabeau

Toen ik door Danny en Melissa werd gevraagd om de geboorte van hun eerste kindje vast te leggen, vond ik dat natuurlijk een hele eer. Hoe bijzonder is het om zo dichtbij goede vrienden te mogen staan op een van de meest bijzondere dagen in hun leven.

Gebroken vliezen

Op vrijdagavond 5 augustus om 23:30 uur kreeg ik een berichtje van Melissa dat haar vliezen waren gebroken. ’S Nachts bleef het rustig en de volgende ochtend hadden we weer contact. Er bleek nog weinig aan de hand, dus we wachten rustig af. Tegen de avond begon het toch meer te rommelen. Na een check up in het ziekenhuis werden ze toch weer even naar huis gestuurd. Daar werden de weeën al snel een stuk heftiger. Rond middernacht mochten zij naar het ziekenhuis vertrekken. Ik bleef nog even thuis. De weeën waren heftig, maar de ontsluiting vorderde minimaal. We spraken af dat ik rond 06:30 uur naar het ziekenhuis zou vertrekken. Zondagochtend vroeg: eenmaal aangekomen in het ziekenhuis, tref ik Danny en Melissa in verloskamer 4. Melissa is heel hard aan het werk, ze heeft heftige rugweeën en Danny ondersteunt haar waar hij maar kan. Mooi en heel bijzonder om ze samen zo te zien.

1 cm in 5 uur

De hele ochtend brengen we met elkaar door in de kamer, de weeën zijn heftig en de ontsluiting vordert maar langzaam. Rond 12 uur ‘s middags heeft Melissa 8 cm ontsluiting. De rugweeën putten haar uit en er wordt besloten een ruggenprik te geven. Danny en ik lopen in de tussentijd een rondje buiten. Als Melissa terug komt op de afdeling, is de pijn nog niet veel minder. In de loop van de middag doet de ruggenprik zijn werk en kunnen ze beide nog even rusten. Ik wacht ondertussen even in de wachtkamer, eet een broodje en probeer mezelf een beetje wakker te houden. Na een uurtje krijg ik een appje en ga ik weer terug naar de verloskamer. Melissa ziet er duidelijk een stuk comfortabeler uit dan eerder die dag. Er hangt een ontspannen sfeer en we kletsen gezellig wat. De verloskundige komt regelmatig even checken, helaas vordert de ontsluiting niet in centimeters, maar in millimeters. Richting het eind van de middag worden de weeën weer heftiger, Danny helpt waar hij maar kan. Regelmatig moet ik mijn tranen wegslikken, zo ontroerend om te zien wat een mooi en sterk team deze twee zijn. Wat een prachtige basis voor hun kindje.

Overleg gynaecoloog

Om 17:30 is er nog steeds geen volledige ontsluiting. De verloskundige gaat overleggen met de gynaecoloog. In overleg met iedereen werd toch besloten Melissa klaar te gaan maken voor een keizersnede. Het ging te lang duren nu, Melissa raakte uitgeput.

Helaas, voor de fotograaf stopt het hier

Melissa werd meegenomen en voorbereid op de operatie. Er werd verteld dat ik helaas niet mee de OK op zou mogen. Neeeee, wat ontzettend balen (en dan zeg ik het vrij netjes). We waren al bijna 12 uur verder, maar we laten het er natuurlijk niet zomaar bij zitten. Na een aantal keer heel lief vragen (smeken misschien ook wel een beetje) werd besloten dat ik toch mee mocht. Gelukkig! Heel fijn, zo kon ik toch hun hele verhaal vastleggen. Even voor 18:00 uur liepen Danny, de verpleegkundige en ik met een nog lege couveuse de OK op.

Welkom lieve Isabeau

Daar was ze dan om 18:09 uur een kerngezond, prachtig meisje, Isabeau. Met haar donkere haartjes en prachtige oogjes die al meteen heel helder de wereld in keken. De opluchting, het geluk en de liefde was duidelijk voelbaar en zichtbaar. Zo bijzonder om na al die tijd je dochter eindelijk te kunnen zien, voelen en ruiken.

Terug naar de afdeling

Na alle checks van de kinderarts en een korte eerste ontmoeting met mama, mochten Danny en Isabeau weer terug naar de kraamafdeling. Melissa moest nog op OK blijven. Na een lange 1,5 uur kwam Melissa terug en werd het kersverse gezin eindelijk herenigd. Kapot, maar vol van liefde, kreeg Melissa haar dochter voor het eerst op haar borst. Een prachtig ontroerend moment. Wat een dag, wat een bevalling. Eindelijk kunnen ze nu met z’n drietjes aan een heel nieuw avontuur gaan beginnen.

Duizend maal dank

Lieve Danny en Melissa, wat ben ik ongelofelijk trots op jullie en zo ontzettend dankbaar dat ik bij deze bijzondere gebeurtenis in jullie leven aanwezig mocht zijn. Wat een geweldig team zijn jullie! Heel erg bedankt dat ik jullie mooie verhaal hier mag delen.

Lieve woorden van de ouders

Wij hadden het geluk dat Laura bij de bevalling kon zijn om alle momenten vast te kunnen leggen. Het voelde meteen vertrouwd en zo fijn om haar om ons heen te hebben. Zowel de mooie als de wat zware momenten zijn vastgelegd, dit is achteraf erg waardevol en zo fijn om terug te kijken. Iedere keer weer bij het bekijken van alle foto’s komen wij terug in dat moment, dat moment wat zo snel aan je voorbij gaat. Tijdens een bevalling ben je zo kwetsbaar en alles is zo puur en zo legt Laura alles precies vast, precies zoals de momenten waren. Wij hebben geen moment spijt gehad met de keuze om Laura bij de bevalling van onze dochter foto’s te laten maken. Achteraf helaas niet de droombevalling die we graag wilden, maar zeker de mooiste dag van ons leven waarop we nog vaak met een lach en tranen van geluk op terug kunnen kijken dankzij de foto’s die Laura heeft gemaakt.